Pedodoncja to dział stomatologii zajmujący się profilaktyką i leczeniem zębów mlecznych i stałych wieku dziecięcego. Zastosowanie wczesnej profilaktyki u dzieci zapobiega powstawaniu i rozwoju próchnicy. Tylko odpowiednio wczesne zareagowanie na tworzące się ubytki sprawi, że zabiegi nie będą dla dzieci stresujące i nieprzyjemne..
Próchnica bruzd zębów trzonowych u dzieci – jak zapobiegać?
Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania próchnicy bruzd i szczelin jest lakowanie. Lakowanie najczęściej wykonujemy w zębach trzonowych w uzębieniu mlecznym jak i stałym.
Najistotniejsze jest lakowanie pierwszych stałych trzonowców czyli tzw. szóstek, które wyrzynają się zazwyczaj około 6-tego roku życia. Zęby te wyrastają za ostatnimi zębami mlecznymi i są często mylone z zębami mlecznymi. Sześciolatkowie nie potrafią jeszcze dokładnie szczotkować zębów, stąd wymagają pomocy rodzica i częstej kontroli u dentysty.
Zabieg lakowania bruzd jest rutynowym zabiegiem profilaktycznym. Dotyczy zębów przedtrzonowych i trzonowych, ponieważ budowa anatomiczna powierzchni zgryzowych tych zębów ze względu na obecność głębokich szczelin i bruzd sprzyja kolonizacji bakterii już w momencie wyrzynania się zęba.
Te głębokie i kręte bruzdy nie są opłukiwane przez ślinę, jak i nie są dostatecznie oczyszczane w trakcie zabiegów higienicznych. Włosie szczoteczki ma zazwyczaj większą średnicę niż średnica bruzdy, stąd dotarcie do głębokiej bruzdy nie jest możliwe.
W związku z taką budową tych zębów, zaleganie bakterii powoduje niekontrolowany rozwój próchnicy.
W celu zabezpieczenia zęba wyrzynającego się przed inwazją próchnicy stosuje się zabieg profilaktyczny polegający na lakowaniu bruzd. Zabieg wykonywany jest przez lekarza dentystę. Jest bezbolesny i komfortowy dla pacjenta.
Lekarz przed lakowaniem oczyszcza ząb ze wszelkich osadów, po czym izoluje ząb od dostępu śliny. Gdy ząb jest zupełnie suchy, do wnętrza bruzdy, lekarz wprowadza powoli lak. Na zakończenie lak jest polimeryzowany za pomocą światła halogenowego i dopasowywany do zgryzu. W niektórych przypadkach stosuje się lakowanie poszerzone, polegające na delikatnym otworzeniu bruzd za pomocą wiertła lub piaskowania.
Tą technikę stosuje się w przypadkach, gdy wcześniejsze laki ulegały wypadnięciu, lub bruzdy były niepewne diagnostycznie.
Wskazania należy rozważyć indywidualnie biorąc pod uwagę stopień ryzyka próchnicy, zwyczaje żywieniowe oraz nawyki higieniczne. Jednak o tym decyduje zawsze lekarz dentysta.
Wskazania do lakowania to:
Skuteczność zabiegu lakowania zależy od wielu czynników, wśród których wymienia się: technikę wykonania zabiegu, przygotowanie i odpowiedzialność osoby wykonującej zabieg oraz od warunków anatomicznych zęba, stopnia wyrżnięcia zęba, rodzaju zgryzu, wilgotności zęba w czasie zabiegu.
Pamiętaj !
Lakowanie pierwszych zębów trzonowych stałych powinno się wykonywać możliwie wcześnie,tj. w okresie pierwszych 6 miesięcy po wyrznięciu się zęba. Im szybciej zastosujemy leczenie profilaktyczne tym lepiej, gdyż ząb jest wtedy najmniej osłabiony. Wypełnienia służą jedynie do likwidacji powstałego ubytku. Wypełniony ząb nigdy już nie będzie tak mocny jak przed leczeniem.
Zabieg lakierowania wykonuje lekarz dentysta stosując do tego preparat fluoru o wysokim stężeniu. Są to preparaty bezpieczne mimo wysokiego stężenia fluoru, gdyż szybko wiążą i dobrze przylegają do powierzchni zęba, uwalniając małe ilości fluoru.
Lekarz dentysta przed aplikacją lakieru, dokładnie oczyszcza szczoteczką wszystkie powierzchnie zęba. Na suche i oczyszczone zęby za pomocą aplikatora nakłada preparat. Z reguły lakier twardnieje w środowisku jamy ustnej tworząc przeźroczystą błonkę. Zaletą lakierów fluorkowych jest długie utrzymywanie się na powierzchni zęba i długotrwałe uwalnianie fluoru.
Wskazania:
Zabieg lakierownia wykonuje się w zależności od skłonności do próchnicy. Przy średniej skłonności lakierowanie wykonuje się dwa razy w roku, czyli co 6 miesięcy. Przy większej podatności do próchnicy zabieg wykonuje się 4 razy w roku, co trzy miesiące. Jednak zawsze należy pamiętać, że o każdym zabiegu i wskazaniach do jego wykonania decyduje lekarz dentysta.
