Leczenie zachowawcze polega głównie na zapobieganiu i leczeniu próchnicy zębów. W czasie badania stomatologicznego lekarz dentysta ocenia wzrokowo powierzchnie zębów i w razie wątpliwości bada je zgłębnikiem. W trakcie badania może być także konieczne wykonanie zdjęcia rentgenowskiego w celu postawienia trafnej diagnozy i przeprowadzenia odpowiedniego leczenia.
Skąd się bierze próchnica i gdzie występuje?
Każdy ząb posiada powierzchnie płaskie i zagłębione , czyli bruzdy. Bruzdy zębowe są miejscem retencyjnym dla bakterii. Żadna szczoteczka nie ma tak cienkiego włosia aby dotrzeć do dna bruzdy. Gdy dostarczy się bakteriom pożywienia, czyli cukrów, to drobnoustroje przekształcają je w kwasy, które rozpuszczają szkliwo i powodują powstanie ubytku próchnicowego. Oprócz głębokich bruzd do miejsc retencyjnych zalicza się istniejące ubytki i przestrzenie międzyzębowe ,w których zalegają resztki pożywienia. Jedynym sposobem na oczyszczenie tych przestrzeni jest nitkowanie , które należy wykonywać systematycznie podczas mycia zębów. Pamiętajmy, że przestrzenie międzyzębowe pozostają nie oczyszczone w trakcie szczotkowania, które samo w sobie nie zapobiega występowaniu próchnicy na powierzchniach stycznych.
W leczeniu zachowawczym do wypełniania ubytków zębów wykorzystujemy materiały światłoutwardzalne i glassionomerowe . Do bardziej rozległych ubytków potrzebne są także specjalne kształtki, paski oraz kliny stomatologiczne. Dzięki temu zęby po leczeniu otrzymują kolor oraz kształt jak naturalne zęby, a zastosowanie specjalnych klinów zapobiega wepchnięciu wypełnienia do kieszonki dziąsłowej i powstawaniu jego nawisów, co może być przyczyną przewlekłego zapalenia dziąsła a w dalszej konsekwencji nawet i utraty zęba. W ten sposób zapobiega się także powstawaniu miejsc retencyjnych sprzyjających gromadzeniu resztek pokarmowych , a tym samym stanów zapalnych, co najczęściej objawia się bólem i/lub krwawieniem dziąseł.
