Poprawa wyglądu twarzy i uzębienia, a w konsekwencji poprawa własnej samooceny jest główną motywacją pacjentów do podjęcia leczenia schorzeń w stawach skroniowo-żuchwowych.
W prawidłowym akcie żucia biorą udział zęby, mięśnie żucia oraz stawy skroniowo-żuchwowe, utrzymujące dolną szczękę, czyli żuchwę w stabilnej i niebolesnej pozycji.
Stanowią one tzw. narząd żucia.
Zdrowe stawy skroniowo-żuchwowe bezpośrednio zależą od warunków zgryzowych całego uzębienia, które utrzymywane są przez niezaburzoną pracę mięśni żucia.
Zniszczone i starte zęby, liczne braki zębowe, wady zgryzu są bezpośrednią przyczyną poważnych przeciążeń w stawach skroniowo-żuchwowych, skutkujących znacznymi dolegliwościami bólowymi promieniującymi do różnych okolic głowy i szyi.
Często właśnie z takimi bólami borykają się pacjenci nie zdając sobie sprawy z przyczyn ich występowania. Zanim trafią do gabinetu stomatologicznego podejmują błędnie często leczenie u specjalistów z innych dziedzin medycyny, podczas gdy właściwą diagnozą jest stwierdzenie dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego.
Tylko prawidłowa rehabilitacja narządu żucia za pomocą specjalnych szyn zwarciowych, pozwala na przywrócenie zdrowia w całym układzie: zęby-mięśnie-stawy.
Rehabilitacja szyną zwarciową jest rodzajem fizykoterapii.
Polega na przeprowadzeniu przez lekarza dentystę szeregu pomiarów i rejestracji ruchów żuchwy za pomocą specjalnego łuku twarzowego, wchodzącego w skład opatentowanego, szwajcarskiego systemu Gerbera. Za jego pomocą wszystkie informacje i wyniki rejestracji są przekazywane do laboratorium protetycznego. Na modelu gipsowym technik dentystyczny z użyciem specjalnego urządzenia - Condylatora Gerbera, przygotowuje indywidualną szynę zwarciową, precyzyjnie dostosowaną do istniejącego zgryzu u danego pacjenta.
Szyna zwarciowa jest wykonana z twardego tworzywa akrylanowego i zakładana jest na zęby pacjenta.
Szynoterapia jest procesem długotrwałym, nie rzadko kilkumiesięcznym, uzależnionym od rodzaju i komplikacji zaburzeń występujących w leczonych stawach skroniowo-żuchwowych pacjenta.
Dopiero po uzyskaniu poprawy i przywróceniu zdrowia w funkcjonowaniu narządu żucia można przystąpić do rekonstrukcji prawidłowego zgryzu, za pomocą koron, mostów czy protez.
